مبل ها امروزه به یکی از اساسی ترین قسمت های منزل تبدیل شده اند و بخش بزرگی از سالن پذیرایی را در اختیار خود دارند . تأثیری که مبل ها در راحتی و آسایش بیشتر انسان دارند، قابل انکار نیست. اما این اتفاق ناگهانی نبوده است و مبل ها برای رسیدن به این نقطه مسیر درازی را طی کرده اند.
مبل‌ها از زمان مصر و یونان باستان وجود داشته اند. در آن زمان مبلمان از نیمکت‌های چوبی مستحکم تشکیل می‌شدند و خبری از رویه های پرزدار و گرم و نرم در آن نبود. در واقع، مبلمان تنها برای نشستن بود و نه استراحت. تا اواخر قرن شانزدهم اینها تنها مدل مبلمان بودند که فقط هم در طبقات بالای جامعه مورد استفاده قرار می گرفتند. تا اینکه در دهه 1680، اولین صندلی روکش دار به ورسای آمد.
کاناپه های سفت و سخت اولین مبل هایی بودند که ساخته شدند اما به سرعت پیشرفت کرده و بالشتک های بیشتری را در خود جای دادند. البته بالشتکها فقط جایی برای تکیه دادن نبودند. ورود آنها آغاز یک دوره ی کاملاً جدید بود. قبل از ایجاد مبل‌هایی مشابه آنچه که اکنون می بینیم، مبلمان کاملاً کاربردی بودند و بدن شما را در وضعیت صاف و عمدتاً عمودی نگه می‌داشتند، حتی در زمان استراحت. تحول نشستن از حالت رسمی به راحت، شاید اولین انعکاس یک زندگی راحت امروزی بود. مشخص نیست که فرانسوی ها در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم میلادی روی مبل های منزلشان دراز می‌کشیدند یا نه، اما از شواهد ارائه شده توسط تصاویر و گزارش های آن دوره، می توان اینگونه استنباط کرد که آنها با استانداردهای خودشان بسیار راحت بودند. آنها مبل‌ها و دیگر صندلی‌های خود را دوست داشتند، زیرا زندگی روزمره را برایشان بسیار ساده تر کرده بودند.
در همان دهه ای که تحول مبلمان آغاز شد، روحیات مردم نیز در حال تغییر بود. آنها به جای اینکه مدام برای زندگی کردن به سختی بیفتند به فکر لذت بردن از زندگی روزمره بودند. آنها می خواستند حالت رسمی را تغییر داده و راحت تر زندگی کنند. با این حال، برای برخی - به عنوان مثال خاندان سلطنتی - این عدم رسمیت به معنای از هم گسیختگی بود.
مبل ها در ابتدا تنها در انحصار سلطنتی ها بود و به نوعی یک سری سلسله مراتب نامرئی را در جامعه ایجاد می کرد. از این رو پس از اینکه مبلمان وارد خانه های افراد عادی شد و برای همه در دسترس بود، رویال ها معتقد بودند که «پروتکل‌ها و آداب معاشرت به طور کامل از بین رفته است». اما نگرانی های آن ها نتوانست روند رو به رشد مبلمان را متوقف کند.
مبل ها بی وقفه تولید می شدند و راه خود را در سراسر اروپا و اقیانوس اطلس باز می کردند. برندها و صنعتگران فرانسوی، به طور پیوسته مدل های جدید معرفی می کردند ولی تمام مبل ها در سبک کلاسیک و از نوع سلطنتی بود. که البته هنوز هم این مدل مبلمان جزو پر طرفدارترین مبل های دنیا به شمار می رود. اما در بریتانیا، لرد فیلیپ استانهوپ، چهارمین ارل چسترفیلد، نگاه ویژه ای به مد داشت و می‌خواست صندلی‌ای داشته باشد که هم مهمانان بتوانند به راحتی بنشینند و هم حالت رسمی داشته باشد، از آنجا بود که مبل چسترفیلد راه اندازی شد. تصور عمومی این است که مبلمان انگلیسی راحت‌تر از مبلمان فرانسوی هستند و مبل چستر فیلد در قرن هجده میلادی می تواند مهر تاییدی بر این باور باشد.
مبلمان آمریکایی نیز در اواخر قرن هفدهم، به لطف ظهور طبقات بالای اجتماعی وارد خانه ها شدند. اما با وارد شدن مبلمان به خانه های قشر متوسط بود که دنیای مدرن ایجاد شد. زیرا تقاضا در حال افزایش بود و این تقاضای گسترده موجب تولید بیشتر و متنوع تری در عرصه ی مصنوعات چوبی شد. صندلی، میز، کمد و مهمتر از همه مبلمان به تولید انبوه رسید و سازندگان شروع به ساخت مدل های جدیدتر و راحت تر کردند. در حالی که مبلمان نرم تر می شدند، اما مبل ها هنوز راه درازی برای رسیدن به مبلمان راحت امروزی داشتند.
سرگرمی نیز به نوبه خود بر طراحی و سبک مبل تأثیر گذاشت. قبل از آن، صندلی های اتاق نشیمن به صورت دایره ای چیده می شدند تا فضای گفتگو ایجاد شده و مهمانان به راحتی با هم صحبت کنند. اما با اختراع وسایل متعدد سرگرمی و به ویژه تلویزیون، نقطه ی کانونی تعریف جدیدی یافت و مبل ها حول آن چیده می شد و چون صندلی های سفت و سخت مانع استفاده ی راحت از این وسیله ها می شد، مبل ها راحت تر شدند تا برای لم دادن و خوابیدن هم مناسب باشند. پس از آن با توجه به نوع کاربری و اندازه ی فضا مبلمان متعدد و متنوعی تولید شد که مبل های سکشنال، ال، تختخوابشو و ... همگی حاصل آن هستند.
تاریخچه مبلمان در ایران
در ایران هم طبق نظریات و یافته های باستان شناسان مبلمان از زمان عیلامی ها به شکل صندلی های سفالی وجود داشته و توسط طبقه ی حاکم مورد استفاده قرار می گرفته است اما بهترین نمونه های مبل مربوط به دوره هخامنشیان می باشد که صندلی های با شکوه آن توسط هنر منبت و معرق به شیوه ای زیبا تزیین شده اند.
با شروع دوره های صفوی و قاجار و رفت و آمد پادشاهان به اروپا، مبلمان اروپایی به دربار شاهان راه پیدا کرد.
در این دوره علاوه بر واردات مبلمان از اروپا، مبل های زیبای بسیاری توسط هنرمندان ایرانی ساخته می شد اما هنوز استفاده از آن در بین مردم عادی مرسوم نبود و تنها قشر مرفه از آن استفاده می کردند. و پس از آن کم کم با تولید محصولات ارزانتر و ساده تر، مبلمان مورد توجه مردم عادی قرار گرفت و وارد خانه های تمامی افراد شد.
امروزه با توجه به افزایش تقاضای مبلمان در تمامی سبک ها و مدل ها، مبل سازی به یک صنعت حرفه ای در کشور تبدیل شده و تولیدات ایرانی هر روز با کیفیت بالاتری در حال عرضه است.